این اسلامی سازی دانشگاه ها چه شد ؟!

این یادداشت نه یک متن تحلیلی قرار است باشد و نه یک نگاه جامعه شناختی ، تنها یک ثبت واقعه ای شاید و تمام .امروز سه شنبه 2 دی ماه است و امسال سال 1393 ، رئیس دولتمان جناب حجت الاسلام روحانی ست یازدهمین نماینده ی ملت ایران در مقام ریاست جمهوری ایران اسلامی ملقب به قوه اجرایی .خب معرفی کافی ست ،موضوع این متن هم باشد به عهده ی خودتان ، تا انتخاب کنید .
نمیدانم بدون پرداختن به گذشته هم میشود ثبت واقعه ی امروز گفت و نتیجه ای عادلانه گرفت و صحیح ، یا نه . از سال 57 تا به حال 15 وزیر علوم آمدند و رفتند. اولین وزیر علوم کشورمان اگر اشتباهی نکرده باشم جناب علی شریعتمدار بودند که تنها یک سال برسر کار مانده بودند و آخرین این بزرگ مردان هم جناب دکتر محمد فرهادی هستند که به تازگی به این سمت منصوب شدند .

شاید خارج از لطف نباشد اگر بدانیم حضرت آقا اولین بیانات خود من باب مسئله ی «دانشگاه اسلامی» را در سال 64 یعنی در زمان جناب ایرج فاضل و پس از آن جناب محمد فرهادی ایراد فرمودند و در آن زمان عنوان شد " اگر بعد از همه‌ی این ماجراها یکهو این ملت ببیند که دانشگاهش، محل پرورش انسانهای اداره‌کننده‌ی کشور در آینده‌اش، جهت این انقلاب و این آرمانها و این اسلامها را ندارد، این‌که نقض غرض است. این‌که قابل قبول نیست، قابل تَوَفُّه نیست، طبیعی است که دانشگاه انقلاب و دانشگاه جامعه‌ی اسلامی باید همان جهت‌گیریها را و همان هدفها را داشته باشد/«1364/09/26»" و با چنین منطق و ادبیاتی شعار اسلامی سازی دانشگاه ها مطرح و همینطور موضوع وحدت حوزه و دانشگاه عنوان شد. اما آیا تنها همان یک سخنرانی ایراد شده است؟